- iuvamen
iuvāmen, inis, n. (iuvo) = ὠφέλημα, ονησις, (Gloss.), die Hilfe, Boëth. in Cic. top. 5. p. 368, 13 Or. Gregor. epist. 8, 12 u. 20. Cassiod. var. 3, 7, 2 u. 7, 47, 1. Acro Hor. epod. 5, 8.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
iuvāmen, inis, n. (iuvo) = ὠφέλημα, ονησις, (Gloss.), die Hilfe, Boëth. in Cic. top. 5. p. 368, 13 Or. Gregor. epist. 8, 12 u. 20. Cassiod. var. 3, 7, 2 u. 7, 47, 1. Acro Hor. epod. 5, 8.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
SALTZBURGUM — Latinis Iuvania a iuvando dicta. Nam Germanos Iul. Caesar aggressus, in faucibus montium arcem munitissimam exstrui curavit, ut milites in eâ refugium, et satellites iuvamen haberent. Inde castrum Iuvanense, Germanice Helffenberch appellatum est … Hofmann J. Lexicon universale