- Labeates
Labeātēs, ium u. (selten) um, m. u. Labeātae, ārum, m., Völkerschaft nördlich von Mazedonien, östlich von Illyrikum, im Kriege mit Perseus von L. Anicius mit Illyrikum vereinigt, Liv. 43, 19, 3 (Form Labeatae, Liv. 45, 26, 15 u. Plin. 3, 144): deren Hauptstadt Scodra, Liv. 44, 31, 2; vgl. Plin. 3, 144. – Dav. Labeātis, idis, f., labeatisch, terra, Liv. 44, 23, 3: palus, der See von Skutari, Liv. 44, 31, 3.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.