- cognominatim
cōgnōminātim, Adv. (1. cognominatus), in gleicher Bedeutung, Prisc. de nom. et pron. 1, 7. p. 444, 30 K.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
cōgnōminātim, Adv. (1. cognominatus), in gleicher Bedeutung, Prisc. de nom. et pron. 1, 7. p. 444, 30 K.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.