- collabefio
col-labefīo, factus sum, fierī (con u. labefacio), I) wankend gemacht-, zum Fallen gebracht werden, zusammensinken, Lucr. 3, 599. Caes. b. c. 2, 6. § 5. – poet., igni collabefacta, durch F. in sich zusammengesunken, d.i. geschmolzen, Lucr. 4, 695. – II) übtr., v. Staatsmännern, gestürzt werden, Nep. Arist, 1, 2.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.