- colluctator
colluctātor, ōris, m. (colluctor), der Ringer, Kämpfer als Gegner = der Widersacher, griech. ἀντίπαλος, ἀνταγωνιστής, Lact. de opif. dei 1, 7: c. fidei, Augustin. serm. 216, 6.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
colluctātor, ōris, m. (colluctor), der Ringer, Kämpfer als Gegner = der Widersacher, griech. ἀντίπαλος, ἀνταγωνιστής, Lact. de opif. dei 1, 7: c. fidei, Augustin. serm. 216, 6.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.