- colurnus
colurnus, a, um (st. corulnus v. corulus, s. Prisc. 2, 62 u. Schol. Bern. Verg. georg. 2, 396; falsch von cornu, Placid. Gloss. V, 14, 37), haseln, aus Haselholz, veru, Verg. georg. 2, 396: hastilia, Paul. ex Fest. 37, 7.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.