- concertator
concertātor, ōris, m. (concerto), der Wetteiferer nach einem Ziele, der Nacheiferer, a) in polit. Beziehung, der Nebenbuhler, Corbulonis, Tac. ann. 14, 29. – b) in moral. Beziehung, Augustin. serm. 276, 6. Cassiod. hist. eccl. 1, 14.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.