- concumulatus
concumulātus, a, um (cumulo), zusammengehäuft, aufgetürmt, Tert. de virg. vel. 7 extr. Isid. 19, 23, 8.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
concumulātus, a, um (cumulo), zusammengehäuft, aufgetürmt, Tert. de virg. vel. 7 extr. Isid. 19, 23, 8.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
SPATHALIUM — apud Tertullian. de cultu Femin. c. 13. Coeterum nescio, an manus Spathalio circumdari solita, in duritiam catenae stipari se sustineat: uti quidem legi vult Palmerius, armilla est muliebris; alias illud comendi genus, quô crinis in unum… … Hofmann J. Lexicon universale