- confictio
cōnfictio, ōnis, f. (confingo), die Erdichtung, criminis, Cic. Rosc. Am. 35: personae = προςωποποιία, Personaldichtung, Aquil. Rom. § 3. – confictionis argumentatio, Cael. Aur. acut. 1, 11, 81.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
confictio
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
Konfiktion — Kon|fik|ti|on die; , en <aus gleichbed. lat. confictio zu confingere, vgl. ↑konfingieren> (veraltet) Erdichtung … Das große Fremdwörterbuch
ԴԻՄԱՌՆՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0624 Chronological Sequence: Unknown date, 6c գ. προσωποποιΐα prosopopoeja, personae confictio Որպէս թէ դիմառնելութիւն. Ձեւացուցանելն զդէմս այլոց. ձեւ խօսելոյ ի դիմաց անխօսից. *Եւ դիմառնութիւն, ուրանօր զբարսն՝ միանգամայն զդէմսն… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
συμπλάσεως — συμπλάσεω̆ς , συμπλασις confictio fem gen sg (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
controuvement — et fiction, Confictio criminis … Thresor de la langue françoyse
fiction — Fiction, et controuvement, Fictio, Confictio. Dire sans fiction, Dicere ex animo, Aperte fateri … Thresor de la langue françoyse
