- congeminatio
congeminātio, ōnis, f. (congemino), die Verdoppelung, scherzh. = Umarmung, Plaut. Poen. 1297.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
congeminātio, ōnis, f. (congemino), die Verdoppelung, scherzh. = Umarmung, Plaut. Poen. 1297.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
congeminaţie — CONGEMINÁŢIE s.f. (Rar) Formaţie dublă simultană. – Din lat. congeminatio, fr. congémination. Trimis de irene bujenita, 14.09.2003. Sursa: DEX 98 congemináţie s. f. (sil. ţi e), art. congemináţia (sil. ţi a), g. d. congemináţii, art.… … Dicționar Român
redoublement — Redoublement, Conduplicatio, Congeminatio … Thresor de la langue françoyse