1. coniector, ātus sum, ārī (Nbf. v. coniecto), a) vermuten, id Macedones coniectati, Auct. itin. Alex. 51 (116). – b) deuten, mit dopp. Acc., qui eum procreatorem coniectantur, Tert. ad nat. 2, 12.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
conyector — conyector. (Del lat. coniector, ōris). m. ant. Hombre que conjetura … Enciclopedia Universal
DIVINATIO — Graecis Μαντεία vel Μαντικὴ, (nempe ut volunt a μανία, quia causa sit externa incorporeaque ac ut Gentes putarunt divina; quo nomine etiam Daemones complectebantur) Platoni definitiur ἐπιςτήμη προδηλωτικὴ, πράξεως ἄνευ ἀποδείξεως, Scientia… … Hofmann J. Lexicon universale
OCCATOR — unus ex divis agricolis Veter. ab occatione. Proprie autem dicebatur ager poliri, cum occabatur rastris vel crate; et haec velut summa manus erat, quae agro exercendo imponebatur. Unde politiones agrorum, et politor, qui agrum colendum conducebat … Hofmann J. Lexicon universale
SARRITOR — unus e Diis Romanorum Agricolis. Hoc enim ordine hisque nominibus Flamen, sacrum Cereale Cereri et Telluri faciens, Divos hos invocabat, Vervactor, Redarator, Imporcitor, Insitor, Obarator, Occator: Sarritor, Subruncinator, Messor, Coniector,… … Hofmann J. Lexicon universale
songe — Songe, Somnium, Visum. Si quelque songe advient, Si quando aliquod somnium verum euaserit. Que diray je? à quoy tend ce songe ci? Quam ad rem dicam attinere hoc somnium? Qui devine que signifient les songes, Coniector … Thresor de la langue françoyse
conyector — (Del lat. coniector, ōris). m. ant. Hombre que conjetura … Diccionario de la lengua española
