- consistorianus
cōnsistōriānus, ī, m. (consistorium), der Beisitzer, Gehilfe im kaiserl. Kabinett, Spät.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
consistorianus
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
Comes — ( /ˈkoʊm … Wikipedia
κονσιστοριανός — ή, ό (ΑM κονσιστοριανός και κονσιστωριανός, ή, όν) (το αρσ. πληθ. ως ουσ.) οἱ κονσιστοριανοί οι ανώτεροι βαθμούχοι που συγκροτούν το κονσιστόριο* αρχ. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο κονσιστόριο. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. consistorianus] … Dictionary of Greek
consistorial — CONSISTORIÁL, Ă, consistoriali, e, adj. De consistoriu, al consistoriului. [pr.: ri al] – Din fr. consistorial. Trimis de dante, 30.07.2004. Sursa: DEX 98 consistoriál adj. m. (sil. ri al), pl. consistoriáli; f … Dicționar Român
consistorian — adjective Etymology: Late Latin & Medieval Latin consistorianus, from consistorium + Latin anus an obsolete : consistorial … Useful english dictionary
