consonans

consonans

cōnsonāns, antis (consono), I) eig., als gramm. t. t., mitlautend, subst. (verst. littera, dah. gen. fem.), der Mitlauter, Konsonant, Quint. u.a. Gramm. – II) übtr., übereinstimmend, passend, ICt.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • КОНСОНАНТ — [лат. consonans (consonantis)] лингв. согласный звук; неслоговой или неслогообразующий звук. Противоп. СОНАНТ. Словарь иностранных слов. Комлев Н.Г., 2006. консонант (лат. consonans (consonants)) 1) согласный звук; 2) неслоговой или… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • consonant — consonant, ante [ kɔ̃sɔnɑ̃, ɑ̃t ] adj. • v. 1165; lat. consonans, de consonare « résonner ensemble » ♦ Qui produit une consonance; est formé de consonances. Intervalles, accords consonants. Phrases consonantes. ⊗ CONTR. Dissonant. ● consonant,… …   Encyclopédie Universelle

  • Konsonant — Mitlaut * * * Kon|so|nant [kɔnzo nant], der; en, en: Laut, bei dessen Aussprache die Luft im Mund mit der Zunge oder den Lippen gebremst wird: der Konsonant d wird im Deutschen am Ende des Wortes wie t gesprochen. Syn.: Mitlaut. * * *… …   Universal-Lexikon

  • consonant — CONSONÁNT, Ă, consonanţi, te, adj. (muz.: despre acorduri) Care este format din consonanţe (1); armonios. ♦ (Despre cuvinte) Care are o terminaţie asemănătoare cu a altui cuvânt. – Din lat. consonans, tis, fr. consonant. Trimis de Joseph,… …   Dicționar Român

  • Mitlaut — Konsonant * * * Mịt|laut 〈m. 1; Sprachw.〉 Konsonant; → Lexikon der Sprachlehre [urspr. Mitlauter; zu mitlautend, Lehnübersetzung von lat. (littera) consonans „mittönender (Buchstabe)“] * * * Mịt|laut, der; [e]s, e [LÜ von lat. (littera)… …   Universal-Lexikon

  • consonant — I. adjective Etymology: Middle English, from Latin consonant , consonans, present participle of consonare to sound together, agree, from com + sonare to sound more at sound Date: 15th century 1. being in agreement or harmony ; free from elements… …   New Collegiate Dictionary

  • КОНСОНАНТИЗМ — [< лат. consonant (consonantis) согласный звук] лингв. система согласных звуков (фонем (ФОНЕМА)) данного языка. Словарь иностранных слов. Комлев Н.Г., 2006. консонантизм (лат. consonans (consonant is) согласный звук) система согласных фонем… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Liquida — Li|qui|da 〈f.; , dae [ dɛ:] od. qui|den; Phon.〉 Laut, bei dem die Zunge die Mitte des Gaumens so berührt, dass die Luft kontinuierlich entweichen kann, z. B. „l“, „r“; Sy Fließlaut, Schmelzlaut, Schwinglaut [lat.; Fem. zu liquidus „flüssig“] * *… …   Universal-Lexikon

  • consonnant — consonnant, ante (kon so nan, nan t ) adj. 1°   Terme de musique. Qui produit une consonnance ; qui est formé par des consonnances. Intervalle consonnant, celui qui donne une consonnance. Accord consonnant, celui qui ne se compose que de… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • consonantă — CONSONÁNTĂ, consonante, s.f. (Rar) Consoană. – Din lat. consonans, ntis. Trimis de Joseph, 28.05.2004. Sursa: DEX 98  CONSONÁNTĂ s. v. consoană. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  consonántă s. f. → sonantă Trimis de siveco,… …   Dicționar Român

  • Konsonant — Sm std. (15. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. (littera) cōnsonāns f., zu l. cōnsonāns ( antis) mittönend , dem PPräs. von l. cōnsonāre mittönen, zusammentönen , zu l. sonāre tönen und l. con . Abstraktum: Konsonantismus.    Ebenso nndl. consonant …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”