consonus

consonus

cōn-sonus, a, um, zusammen-, harmonisch lautend, harmonisch, I) eig.: clangor, Ov. met. 13, 610: fila lyrae, Ov. am. 1, 8, 60: vox, Sil. 17, 448 u. Vulg. 2. paral. 20, 21: quod si videtur auribus consonum aliquid canere, Boëth. inst. mus. 3, 1. – subst., cōnsona, ae, f. = consonans, der Konsonant, Mitlauter (Ggstz. vocalis), Ter. Maur. 555; vgl. consona elementa, die Konsonanten (Ggstz. vocalia el.), Ter. Maur. 86 u. ö. – II) übtr., übereinstimmend, harmonierend, passend, schicklich, credo Platonem vix putasse satis consonum fore, si etc., Cic. ad Att. 4, 16, 3: u. bei Spät., wie fila teli consona, Claud. rapt. Pros. 2, 42: totius orbis consono ore celebrari, Apul. met. 2, 1: n. pl. subst., secernis consona regno, Claud. laud. Stil. 2, 69.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Consonus — Technologies, Inc. Type Private Industry Information Technology Headquarters Cary, North Carolina Products Data Centers, Managed Services, IT Consulting and Infrastructure Website …   Wikipedia

  • cónsono — (Derivado de consonar.) ► adjetivo 1 Que mantiene relación de igualdad o conformidad con otra cosa. SINÓNIMO consonante 2 MÚSICA Que forma consonancia de sonido. SINÓNIMO acorde * * * cónsono, a (del lat. «consŏnus») adj. Consonante. * * * …   Enciclopedia Universal

  • Consonous — Con so*nous, a. [L. consonus. See {Consonant}.] Agreeing in sound; symphonious. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • consonne — [ kɔ̃sɔn ] n. f. • 1529; lat. gramm. consona « dont le son se joint à » 1 ♦ Phonét. Son produit par un rétrécissement (consonnes fricatives, constrictives) ou un arrêt (consonnes occlusives) du passage de l air, généralement expiratoire. ⇒aussi… …   Encyclopédie Universelle

  • consonne — (kon so n ) s. f. Terme de grammaire. Lettre qui n a point de son par elle même et ne se prononce qu en s appuyant sur une voyelle. Les consonnes et les voyelles. Il y a dix neuf consonnes en français : b, c, d, f, g, h, j, k, l, m, n, p …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • SORTES — Oracula dicebantur. Ciceto de Divin. l. 1. c. 6. Quae est autem gens, quae Civitas, quae non aut extis pecudum, aut monstra, aut fulgura interpretantium, aut Augurum, aut Astrlogorum, aut Sortium, (ea enim fere Artis sunt) praedictione, moneatur? …   Hofmann J. Lexicon universale

  • consono — / kɔnsono/ agg. [dal lat. consŏnus, der. del tema di sonare suonare , col pref. con ], lett. 1. (non com.) [che produce consonanza: voci, note c. ] ▶◀ consonante. ⇑ armonico. ◀▶ dissonante. 2. (fig.) a. [che manifesta consonanza, con la prep. a ] …   Enciclopedia Italiana

  • ԲԱՂԱՁԱՅՆԱԿԱՆ — (ի, աց.) NBH 1 426 Chronological Sequence: 6c συμφωνέω consonus Միաձայն. միաբանական. *Գոհանալով ʼի շնորհողէն յաղթութեան բաղաձայնականն հեշտալուր բանիւք. Պիտ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԲՆԱԿԱՒՈՐ — (ի, աց.) NBH 1 496 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c ա. μόνημος permanens, φυσικώτερος, ὀ κατὰ φύσιν naturalis, naturae consonus Որպէս Բնակ կամ բունեալ եւ բնակեալ հաստատութեամբ. մնացական. եւ Բնիկ. բնաւորական. բնական.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԶՈՒԳԱՁԱՅՆ — (ի, ից.) NBH 1 0747 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c, 10c ա. σύμφωνος consonus Միաձայն. միաբան. համաձայն. ձայնակից. ... *Երբեմն անյարմար բերելով ʼի ձեռն աննմանութեանն, եւ երբեմն զուգաձայնք ʼի ձեռն նմանութեանն: Զուգաձայն, եւ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀԱՄԱՁԱՅՆ — (ի, ից.) NBH 2 0017 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 10c, 12c ա. ὀμόφωνος, σύμφωνος consonus, concors, consentiens Միաձայն. ձայնակից. միաբան. *Համաձայն լինելով հերձուածողացն: Ամենայն ուրեք համաձայն ինքեան բարբառեալ. Աթ. ՟Դ. եւ ՟Ը: *Այլք… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”