- aedituo
aedituo, āvī, āre (aedituus), Tempelhüter sein, Corp. inscr. Lat. 6, 8007. – Dep. aedituor, ārī, Pompon. com. 2 bei Non. 75, 16 (doch s. aeditumor).
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
aedituo
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
AQUA Aspersionis seu Benedicta — divinitus instituta, regenerationis nostrae Sacramentum est: de qua Basilius de Spirit. Sanct. c. 27. Consecramus autem aquam Baptismatis. Vide quoque Cyrillum Hierosolym. Catoch. 3. etc. praeter hanc alia est in Communione Romana cuius… … Hofmann J. Lexicon universale
ELICERE — absolute, verbum Magicum. Tertullian. de Anima c. 28. Quid si ab aedituo redempta clam inspectione cognovit? Scimus enim Magos elicere explorandis occultis, per Catabolicos et Paredros et Pythomcos spiritus ad quem locum vide de la Cerda. Unde… … Hofmann J. Lexicon universale
RATIONES — olim a Dispensatoribus diligenter exactae. Petrus Chrysologus, Serm. 23. De caelestibus conditis, de horreis divinis rationem reddit. Cicero in Hortensio, Quid tu inquam soles, cum rationem ab Dispensatore accipis, si aera singula probâsti,… … Hofmann J. Lexicon universale
