- conturbator
conturbātor, ōris, m. (conturbo), a) der Verwirrer, Irreleiter, exercitus, Ps. Quint. decl. tribun. Marian. 6 extr. – b) zum Bankrott führend, poet. für kostspielig, aper, Mart. 7, 27, 10: macellus, Mart. 10, 96, 9; vgl. Gronov Ter. eun. 5, 2, 29.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.