- coriarius
coriārius, a, um (corium), zum Leder gehörig, frutex, der Gerberstrauch, Plin. 24, 91: lex (Tarif), Corp. inscr. Lat. 8, 4508, 17 (a. 202 p. Chr.). – subst., coriārius, iī, m., der Lederbereiter, Gerber, Plin. 17, 51 u. 258. Scrib. 41 u. 47. Vulg. act. apost. 9, 43. Firm. math. 4, 14, 13: c. aut scordiscarius, Hieron. epist. 51, 5: c. coactarius, Corp. inscr. Lat. 10, 1916. – Synk. Form corārius, Corp. inscr. Lat. 6, 1682.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.