criminor

criminor

crīminor, ātus sum, ārī (crimen), anschuldigen, a) jmd. anschuldigen, anklagen, verklagen, jmdm. Vorwürfe machen, bes. im üblen Sinne = jmd. anschwärzen, verunglimpfen, verleumden, senatum, Sall.: patres, Liv.: regem, Curt. – ne me criminaretur tibi (bei dir), Ter.: u. so alium alii, Suet.: patres apud populum od. apud plebem, Liv.: Caesarem apud veteranos, Vell. – m. Ang. in bezug auf was? teils durch allg. Acc., nihil Sestium, Cic. – teils durch Acc. u. Infin., Q. Metellum apud populum Romanum criminatus est bellum illum ducere, Cic. – teils durch einen Satz m. quod u. Konj., magnā invidiā criminatur filium, vir natus quod rem feminarum tetigerit, Phaedr. – b) etwas anschuldigen, zur Last legen, zum Vorwurf machen, über od. wegen etw. Klage führen, sich beklagen, sich beschweren, Vorwürfe machen, m. Ang. was? durch Acc., iam enim non libet omnia criminari, Cic.: tribuni plebis illae intermortuae contiones (Ansprachen ans Volk), quibus cotidie meam potentiam invidiose criminabatur, Cic.: libet enim tibi nescio quid etiam de illa tribu criminari, Cic.: Agrippinae amicitiam in eo cr., an ihm, Tac.: per publicanos cr. Metelli lentitudinem, Vell.: senatus consultum cr. absenti principi (bei dem abw. F.), Plin. ep.: cr. hanc rem apud regem, Iustin. – od. durch Genet., mutuo se rapinae turpissimae criminabantur, Apul. met. 10, 14. – od. durch Acc. u. Infin., venenum eiusdem Clodiae necandae causā parasse Caelium criminantur, Cic.: me esse gratum (dankbar) criminaris, Cic.: extrahi rem criminantes, Liv.: nunc apud mercennarios milites, nunc apud transfugas prodi Romano Syracusas criminabatur, Liv. – od. durch einen Satz m. quod u. Konj., criminabatur (machte zum Vorwurf) etiam, quod Titum filium ab hominibus relegasset et ruri habitare iussisset, Cic. – m. Ang. in betreff? durch de u. Abl., illae res, de quibus criminamur, Cornif. rhet. – c) absol., (wo die Pers. od. Sache, die man anschuldigt, aus dem Zshg. zu ergänzen ist) = Klage führen, vorwerfen, als Beschuldiger (Ankläger) auftreten, ut illi criminantur, Sall. fr.: argumentando criminari crimenve dissolvere, für Beschuldigungen als Beweisführer oder gegen Beschuldigungen als Widerleger auftreten, Cic.: quo gravior criminantis auctoritas esset, Curt. – / Aktive Nbf. crimino, āre, Enn. sat. 8. Plaut. Pseud. 493. – criminor passiv (vgl. Charis. 165, 11. Diom. 337, 18. Prisc. 8, 14), Cic. de leg. agr. 3, 13: criminantur, Augustin. de civ. dei 8, 21: criminatum esse ab alqo, Hyg. astr. 2, 18: criminatus, Apul. met. 7, 23.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • ԲԱՂԲԱՂԵՄ — (եցի.) NBH 1 427 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 8c, 11c, 12c αἱτιάομαι causor, criminor, σκήπτω fingo, praetexo Կցկցել. կարկատել. ստութեամբ յօգնել բաղայս, այսինքն պատճառանս վասն իւր, կամ մեղադրանս ʼի վերայ այլոց. պատճառել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԲԱՆՍԱՐԿԵՄ — (եցի.) NBH 1 437 Chronological Sequence: Unknown date, 7c, 10c, 12c, 13c ն. διαβάλλω traduco, defero, calumnior, criminor Բանս ʼի մէջ արկանել քսութեան. չարախօսել. պարսաւել. մատնել. ընդ վայր հարկանել. զրպարտել. բամբասել. բան խառնել, քաշքշել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԲԱՍՐԵՄ — (եցի.) NBH 1 440 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 13c ն. αἱτιάομαι criminor, incuso Իսկ Բասրելի. ἑπίληπτον reprehensibile Ըստդտանել. յանցաւոր ցուցանել. մեղադրել. բամբասել. պարսաւել. եպերել. անդոսնել. նախատել …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԶՐԱԲԱՆԵՄ — (եցի.) NBH 1 0751 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 9c, 12c, 13c, 14c ն. ματαιόω vanum reddo, vel inaniter loquor, confingo, nugor եւ criminor Զուր բանս բարբառել. մտացածին զրոյցս յօդել. ստել. զրպարտել. բամբասել. ... *Զրաբանեն …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՄԵՂ — ( ) NBH 2 0246 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 12c, 13c գ. ἀμαρτία peccatum ἅδικον injuriosum ἕλλειμα, πλημμέλεια , αἱτία delictum, culpa. Եզականն բառիս Մեղք, անհոլով. (լծ. լտ. մա՛լում. չար). Յանցանք. վնաս. գործ անիրաւ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՅԱՉԱՂԵՄ — (եցի.) NBH 2 0329 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 9c, 11c, 12c ն. ՅԱՉԱՂԵՄ ՅԱՉԱՂԻՄ. βασκαίνω fascino եւ invideo, odio habeo, criminor, obtrecto. Չարակնել. մախալ. նախանձիլ. եւ առ նախանձու զչարիլ՝ ընդ վայր հարկանել՝… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՉԱՐԱԽՕՍԵՄ — (եցի.) NBH 2 0566 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 8c չ. եւ ն. καταλαλέω maledico, obloquor διαβάλλω, ἑνδιαβάλλω defero, traduco, criminor. Չարիս խօսել զումեքէ կամ ընդդէմ ուրուք. բամբասել. զրպարտել. գէշ խօսիլ ուրիշի վրայ, անունը աւրել …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՊԱՐՍԱՒԵՄ — (եցի.) NBH 2 0640 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 12c ն. ψοφέω, μέμφομαι vitupero, vitio verto, reprehendo, incuso, criminor. Պարսաւանս դնել. անարգել. գսրովել. մեղադրել. անդոսնել, ընդ վայր հարկանալ. վար զարնել …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՎՆԱՍԱԲԱՆԵՄ — (եցի.) NBH 2 0828 Chronological Sequence: 13c ն. αἱτιῶμαι criminor, accuso, culpo, incuso. Վնասակար ցուցանել. զվնասնյառաջ բերելով՝ ամբաստանել. պարտաւոր առնել. *Ոչ զսոսա ամբաստանելով եւ սրամտութեամբ յիշէ, եւ ոչ վնասաբանէ ինչ: Պարզաբար յափշտակել… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՔՍԵՄ — (եցի.) NBH 2 1014 Chronological Sequence: 5c, 6c, 10c, 13c ն. ՔՍԵՄ կամ ՔՍՍԵՄ. διαβάλλω calumnior, defero, criminor. Քսու լինելով խօսել. քսութիւն առնել. բանսարկել. բամբասել. չարախօսել դաղտ. նատնել՝ փասքուս լինելով. բան խառնել, մուր քսել. *Արտաքոյ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • criminar — v. tr. 1. Ter como criminoso. 2. Imputar crime a. 3. Acusar.   ‣ Etimologia: latim criminor, ari, acusar, caluniar …   Dicionário da Língua Portuguesa

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”