- cumulatim
cumulātim, Adv. (cumulatus), haufenweise, in Menge, Varro r. r. 3, 15, 2. Prud. apoth. 717 u. 739.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
cumulatim
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ՇԵՂՋԱՇԵՂՋ — ( ) NBH 2 0475 Chronological Sequence: Early classical, 12c ա.մ. σωροδόν acervatim, cumulatim. Շեղջ շեղջ. բազմակոյտ. կուտակօրէն. դեզ դեզ. ... *Զշեղջաշեղջ դիականցն անկելոց առ միմեանս. Իմ. ՟Ժ՟Ը. 23: *Դադարեաց շեղջաշեղջն լինել մեռելոցն. Լմբ. իմ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
monceau — Monceau, m. disyll. acut. quasi Monticellus, detracta syllaba ti, fit moncellus, qui seroit diminutif de Monticulus. Aceruus, Cumulus, Agger. Un monceau de bois, Pyra pyrae. Un monceau de foin tendant en aguisant, qu on fait és champs apres qu il … Thresor de la langue françoyse
