depereo

depereo

dē-pereo, periī, peritūrus, īre, zugrunde gehen, umkommen, verloren gehen, verderben, v. Dingen, deperire in usu (v. Gerätschaften), Col.: enitere, ut scida ne qua depereat, Cic.: quā condicione pars quarta fere crediti deperibat, Suet.: m. Dat., ea non debere multorum notitiae deperire, Augustin. de civ. dei 22, 8. p. 577, 24 D2. – v. leb. Wesen, si servus deperisset, verloren gegangen wäre (durch Tod od. Flucht), Cic.: gens hominum vitio deperitura fuit, Ov.: bes. im Kampfe, si quis eorum (militum) deperisset, Varro LL.: magna pars (illius exercitus) deperiit, Caes.: v. Tieren: intra breve tempus repente, Veget. mul.: m. Dat., ut quidquid gregi deperierit ex fetibus impleatur, Paul. sent. 3, 6, 20. – Insbes., dep. amore alcis, jmd. heftig od. sterblich lieben, in jmd. sterblich verliebt sein, Liv. u.a. (s. Deder. Dict. 6, 5): so auch in alqo, Curt.: alqm (alqam), Komik., Catull., Iustin. u. Lact.: alqm amore, Fronto: alqm impotente amore, Catull.: alqam misere, Plaut.: übtr.: dep. in sapientiam, Augustin. serm. 391, 5. – / Futur. deperiet (st. deperibit), Vulg. Sirach 31, 7. Greg. Tur. hist. Franc. 4, 5.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”