desero [2]

desero [2]

2. dē-sero, seruī, sertum, ere, eig. gleichs. (von sich) abreihen, abfügen, abtrennen, d.i. im Stiche lassen, verlassen, aufgeben, I) im allg.: 1) eig., einen Ort: ubi hibernam Lyciam deserit ac Delum maternam invisit Apollo, Verg.: inamabile regnum desere, Ov. – v. Lebl., mensa deserit toros, wird entfernt von usw., Ov. her. 12, 52: pro cerebri ubertate vel affluit capillago vel deserit (fällt aus), Tert. de anim. 51. – 2) bes. unbebaut (brach) liegen lassen, unbewohnt lassen, agros latos ac fertiles deserere totasque arationes derelinquere, Cic.: sedes, Curt.: quam multas existimatis insulas esse desertas? Cic. – II) prägn., pflichtvergessen, wortbrüchig, treulos verlassen, aufgeben, im Stiche lassen, A) eig.: 1) im allg.: omnes noti me atque amici deserunt, Ter.: cum amici partim deseruerint me, partim etiam prodiderint, Cic.: Cleomenem acerrime pugnantem ab his relictum esse atque desertum, Cic.: deinde me deseruisti ac dereliquisti, Cic.: ut eos, quos tutari debeant, desertos esse patiantur, Cic.: te deserit aetate (mit der Zeit) et satietate (aus Überdruß), läßt dich laufen, sitzen, Plaut. – deserere alci, jmdm. preisgeben: cui me moribundam deseris, hospes? Verg. Aen. 4, 323. – im Passiv auch m. bl. Abl., deseror coniuge, Ov. her. 12, 161: desertus coniuge, Prop. 2, 8, 29: desertus suis, Tac. ann. 3, 20: desertus utrisque, Tac. hist. 5, 3. Vgl. unten no. B, 1, b. – m. Genet., deserta natorum, Stat. Theb. 5, 608 (wie Sil. 8, 588 desolatae virorum gentes). – 2) insbes., einen Posten verlassen, legationem, ICt.: excubias palatii, ICt. – u. als milit. t. t., exercitum, castra u. dgl., das Heer, das Lager verlassen, desertieren, exercitum, Cic.: exercitum ducesque, Caes.: relinquere signa et deserere castra, Liv. – u. so absol., von seinem Feldherrn-, seiner Partei abfallen, abtrünnig werden, desertieren, Nep. Eum. 5, 1. Sen. de ira 2, 10, 4. Tac. ann. 13, 35. Quint. 9, 2, 85. Spart. Sev. 10, 8 u. ICt. (aber Cic. Verr. 5, 110 ist eam [sc. classem] zu supplieren). – B) übtr., jmd. od. etwas verlassen, aufgeben, im Stiche lassen, verabsäumen, hintansetzen, vernachlässigen, mit etw. sich nicht weiter abgeben, 1) im allg.: a) v. Pers.: Petreius non deserit se, gibt sich nicht auf, Caes.; vgl. des. rem publicam libertatemque suam, Sall.: vitam, Cic.: nec fratris preces nec Sextii promissa nec spem mulieris, Cic.: causam, Cic.: causa deseritur, bleibt ganz liegen, Cic.: d. officium, Cic.: curam belli, Liv.: studia sapientiae, Quint.: inceptum, Verg. – b) v. sachl. od. abstr. Subjj.: genua hunc cursorem deserunt, Plaut.: nisi me lucerna desereret, ausgehen wollte, Cic.: multo tardius fama deseret Curium Fabricium, Cic.: tempus maturius quam res me deseret, es wird mir eher an Zeit als an Stoff gebrechen, Sall.: in his miseriis cuncta me cum fortuna deseruere, Sall. fr. – im Passiv, quod... numquam deseritur a se, was die Kraft sich zu bewegen nie verliert, Cic.: a mente deseri, den Kopf verlieren, Cic.: deseri ocius a re familiari quam a re publica, Cic.: neque is, qui optime potest, deserendus ullo modo est a nostra cohortatione, neque is, qui aliquid potest, deterrendus, wir dürfen nicht unterlassen, den, der etwas Vorzügliches leistet, zu ermuntern, Cic. – im Passiv poet. m. bl. Abl., leo desertus viribus, Phaedr. 1, 23, 3: fumant desertae gurgite valles, Stat. Theb. 4, 707: verb. deserta desolataque aula reliquis subsidiis, Suet. Cal. 12, 1. Vgl. oben no. A, 1. – 2) insbes.: a) die Sakra, Gottesverehrung versäumen, unterlassen, publica sacra et Romanos deos in pace, Liv.: cultum deorum non d., Liv. – b) als gerichtl. t. t., α) vadimonium, den Termin versäumen, ausbleiben, oft bei Cic. u.a. – u. so absol. (ohne vad.) b. Quint. 3, 6, 78. – β) von einer Rechtssache, einer Klage abstehen, eine Rechtssache, eine Klage fallen lassen, causam appellationis, ICt.: litem inchoatam, ICt. – c) als jurist. t. t., von einem Geschäfte sich zurückziehen, negotia peritura, ICt. – od. einem Versprechen nicht nachkommen, es nicht erfüllen, promissum officium, ICt.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Old High German declension — Old High German is an inflected language, and as such its nouns, pronouns, and adjectives must be declined in order to serve a grammatical function. A set of declined forms of the same word pattern is called a declension. There are five… …   Wikipedia

  • Swedish Game Awards — is Sweden s largest video game development competition. It has been held annually since 2002 and is organized by the student driven, non profit entrepreneurship association at the Royal Institute of Technology, Excitera. The competition s… …   Wikipedia

  • Trudering-Riem — 48°07′53″N 11°39′00″E / 48.13139, 11.65 …   Wikipédia en Français

  • ԽՈՊԱՆԱՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 1 0966 Chronological Sequence: Unknown date, 11c, 13c, 14c ն. ԽՈՊԱՆԱՑՈՒՑԱՆԵՄ ԽՈՊԱՆԵՄ. χερσόω desero, desolo, incultum relinquo. Խոպան կացուցանել. աւերել. անպիտանացուցանել. Խարապ էթմէք. ... *Խոպանացուցանել զերկիր հայոց. ՃՃ.: *Գազանք… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԽՈՊԱՆԵՄ — (եցի.) NBH 1 0966 Chronological Sequence: Unknown date, 11c, 13c, 14c ն. ԽՈՊԱՆԱՑՈՒՑԱՆԵՄ ԽՈՊԱՆԵՄ. χερσόω desero, desolo, incultum relinquo. Խոպան կացուցանել. աւերել. անպիտանացուցանել. Խարապ էթմէք. ... *Խոպանացուցանել զերկիր հայոց. ՃՃ.: *Գազանք… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀԱՏՈՒԱԾԻՄ — (եցայ, եալ.) NBH 2 0058 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c, 10c, 12c ձ. αὑτομολέω mens desero, transfugio ἁποικέω, μετοικέω demigro, transmigro. Զատանիլ յիւրոցն, եւ հատուած առ օտարն երթալ. փախչել երթալ կամ գալ. գաղթել. բաժանիլ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՆՈՒԱԶԵՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 2 0448 Chronological Sequence: Early classical, 6c ն. ὁλιγόω, ἑλαττόω, ἑλαττονέω , σμικρίνω, ἁπολείπω ad pauca reduco, minuo, diminuo, imminuo, desero. որ ՆՈՒԱԶԵԼ, ՆՈՒԱԶ ԱՌՆԵԼ. Պակասեցուցանել. սակաւացուցանել. նուաստացուցանել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”