- destitutor
dēstitūtor, ōris, m. (destituo), der (treulose) Verlasser, Auct. Priap. 83, 14. Tert. ad nat. 2, 17.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
dēstitūtor, ōris, m. (destituo), der (treulose) Verlasser, Auct. Priap. 83, 14. Tert. ad nat. 2, 17.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.