- diatheon
diathēon (= διὰ θείων), ein Heilmittel aus Schwefel,Th. Prisc. 1, 11 u.a. Cael. Aur. chron. 1, 1, 9; 4, 3, 38.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
diathēon (= διὰ θείων), ein Heilmittel aus Schwefel,Th. Prisc. 1, 11 u.a. Cael. Aur. chron. 1, 1, 9; 4, 3, 38.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
IRISCEPTUM — apud eund. l. 24. c. 13. ubi de aspalathi cognominibus, quem alii Iriscepton, alii diatheon, Syri diaxyron vocant: est ex Graeco Ι᾿ρήσκηπτον. Sic autem dicebantur loca et frutices, quibus Iris innitibatur atque incumbebat, unde odoratiora illa… … Hofmann J. Lexicon universale