- dicaculus
dicāculus, a, um (Demin. v. dicax), von beißendem Witz sprudelnd, naseweis, schnippisch, amatrix, Plaut. asin. 517: lepida et dic. puella, Apul. met. 2, 7: fuit etiam dicaculus, Spart. Hadr. 20, 8: dic. sermo, Apul. met. 3, 13.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.