- dicentarius
dicentārius, iī, m. = iudex, Gloss. II, 577, 17.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
dicentārius, iī, m. = iudex, Gloss. II, 577, 17.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
Dicentarĭus — (v. lat.), der viele Worte macht, die wenig Sinn haben (Dicentien) … Pierer's Universal-Lexikon