- Diiovis
Diiovis, is, m., s. Diovis.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
Diiovis
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
AER — I. AER in communione Romana dicitur velum, quô cooperitur calix; alias Agnus, forte ab imagine agni, quâ id insignitum. Dominic. Macer Hierolex. II. AER quam vastum corpus sit, argumentô est quod (ut Tycho Brahe se observâsse scribit) ab Terra… … Hofmann J. Lexicon universale
DIALIS, DIALE — qui vel quod Iovis est. Unde flamen Dtalis Iovis ministerio assignatus est a Numâ. Liv. l. 1. Dictus an a Dio, a quo vita dari hominibus putabatur, an a Iove, qui sit Diiovis, ut vult Ter. Varro? Certe huic ut assidue praesto esset eique sacra… … Hofmann J. Lexicon universale
DII — ingenii ab Unius notitia exerrantis figmentum, tot fuêre apud Gentiles, quot deprehendêrunt vel usui suo, vel terrori, vel admirationi apta instrumenta; omisso Eo, qui solus horum Auctor, naturâ suâ invisibilis, per visibilia haec sua opera ipsis … Hofmann J. Lexicon universale
PALATINUS Mons Romae — inhabitatus longô tempore ante urbem conditam a Valentiâ Itali filiâ, inde ab Euandro, qui et arcem in eo constituit. Idem inter septem colles praecipuus, ideoque celebris prae reliquis, varias sui nominis causas habet apud auctores bonos. Nam et … Hofmann J. Lexicon universale
