discipulatus

discipulatus

discipulātus, ūs, m. (discipulus), der Stand eines Schülers, Augustin. serm. 23, 1. Tert. de praescr. 22 u.a. Eccl.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • discipulado — ► sustantivo masculino 1 ENSEÑANZA Ejercicio y condición de discípulo o alumno de una escuela. 2 ENSEÑANZA Doctrina, enseñanza o educación que reciben las personas. 3 Conjunto de discípulos. * * * discipulado 1 m. Educación o *enseñanza. 2… …   Enciclopedia Universal

  • ԱՇԱԿԵՐՏՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0258 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c գ. παιδεία, παίδευσις discipulatus, disciplina, institutio Աշակերտիլն. ուսումն. հետեւողութիւն. աշկերտութիւն. ... *Նոր յաշակերտութիւն եկելոցն. Եզնիկ.: *Վասն մանկտոյն յաշակերտութիւնն… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • discipulado — (Del lat. discipulātus). 1. m. Ejercicio y cualidad del discípulo de una escuela. 2. Doctrina, enseñanza, educación. 3. Conjunto de discípulos de una escuela o de un maestro …   Diccionario de la lengua española

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”