- discipulatus
discipulātus, ūs, m. (discipulus), der Stand eines Schülers, Augustin. serm. 23, 1. Tert. de praescr. 22 u.a. Eccl.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
discipulātus, ūs, m. (discipulus), der Stand eines Schülers, Augustin. serm. 23, 1. Tert. de praescr. 22 u.a. Eccl.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
discipulado — ► sustantivo masculino 1 ENSEÑANZA Ejercicio y condición de discípulo o alumno de una escuela. 2 ENSEÑANZA Doctrina, enseñanza o educación que reciben las personas. 3 Conjunto de discípulos. * * * discipulado 1 m. Educación o *enseñanza. 2… … Enciclopedia Universal
ԱՇԱԿԵՐՏՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0258 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c գ. παιδεία, παίδευσις discipulatus, disciplina, institutio Աշակերտիլն. ուսումն. հետեւողութիւն. աշկերտութիւն. ... *Նոր յաշակերտութիւն եկելոցն. Եզնիկ.: *Վասն մանկտոյն յաշակերտութիւնն… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
discipulado — (Del lat. discipulātus). 1. m. Ejercicio y cualidad del discípulo de una escuela. 2. Doctrina, enseñanza, educación. 3. Conjunto de discípulos de una escuela o de un maestro … Diccionario de la lengua española