- discordiosus
discordiōsus, a, um (discordia), Zwietracht liebend, händelsüchtig, vulgus seditiosum atque discordiosum erat, Sall. Iug. 66, 2: d. domus, Sidon. epist. 6, 2, 4.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
discordiōsus, a, um (discordia), Zwietracht liebend, händelsüchtig, vulgus seditiosum atque discordiosum erat, Sall. Iug. 66, 2: d. domus, Sidon. epist. 6, 2, 4.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
noisif — et quereleux, Discordiosus. Noisif et guerroyant, Concertatorium genus orationis … Thresor de la langue françoyse
querelleux — Querelleux, Discordiosus, Contentiosus. Homme querelleux et qui aime les procez, Homo egregie litigiosus, Homo natura controuersus, Litium cupidissimus … Thresor de la langue françoyse