- discretivus
discrētīvus, a, um (discerno), unterscheidend (Ggstz. congregativus), Prisc. 15, 36 u.a.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
discretivus
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
Discretive — Dis*cre tive, a. [L. discretivus. See {Discrete}.] Marking distinction or separation; disjunctive. [1913 Webster] {Discretive proposition} (Logic & Gram.), one that expresses distinction, opposition, or variety, by means of discretive particles,… … The Collaborative International Dictionary of English
Discretive proposition — Discretive Dis*cre tive, a. [L. discretivus. See {Discrete}.] Marking distinction or separation; disjunctive. [1913 Webster] {Discretive proposition} (Logic & Gram.), one that expresses distinction, opposition, or variety, by means of discretive… … The Collaborative International Dictionary of English
ԸՆՏՐՈՂԱԿԱՆ — (ի, աց.) NBH 1 0785 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 7c, 8c, 10c, 12c ա. διακριτικός discretivus Կարօղ ընտրել. դատմամբ ընտրօղ. որոշիչ. *Ընտրողական միտք, կամ հանճար, զօրութիւն, շնորհք, իմաստք, կամք, լեզու. Յճխ.: Դիոն.: Շ.: Նար.: *Իմաստուն … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
