- discruciatus
discruciātus, ūs, m. (discrucio), die Zermarterung, Plur. = martervolle Qualen aller Art, Prud. ham. 834.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
discruciātus, ūs, m. (discrucio), die Zermarterung, Plur. = martervolle Qualen aller Art, Prud. ham. 834.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
Discruciate — Dis*cru ci*ate, v. t. [imp. & p. p. {Discruciated}; p. pr. & vb. n. {Discruciating}.] [L. discruciatus, p. p. of discruciare. See {Cruciate}.] To torture; to excruciate. [Obs.] [1913 Webster] Discruciate a man in deep distress. Herrick. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
Discruciated — Discruciate Dis*cru ci*ate, v. t. [imp. & p. p. {Discruciated}; p. pr. & vb. n. {Discruciating}.] [L. discruciatus, p. p. of discruciare. See {Cruciate}.] To torture; to excruciate. [Obs.] [1913 Webster] Discruciate a man in deep distress.… … The Collaborative International Dictionary of English
Discruciating — Discruciate Dis*cru ci*ate, v. t. [imp. & p. p. {Discruciated}; p. pr. & vb. n. {Discruciating}.] [L. discruciatus, p. p. of discruciare. See {Cruciate}.] To torture; to excruciate. [Obs.] [1913 Webster] Discruciate a man in deep distress.… … The Collaborative International Dictionary of English
VINCULUM — a vinciendo, vox generalis est, et ad omnia ea, quibus necessitas, voluptas, ac Iudicis provocata criminibus severitas, hominem irretire solet, extensa. Vincula pedum modo vidimus. Verenda vincula, coniugiales Veter. vittas, appellat Papinius.… … Hofmann J. Lexicon universale