- dispunctor
dispūnctor, ōris, m. (dispungo), I) = εκλογιστής (Gloss.), der Schatzmeister, Rendant, Corp. inscr. Lat. 8, 9020 u. 90689699. – II) der Untersucher, Tert. adv. Marc. 4, 17.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
dispūnctor, ōris, m. (dispungo), I) = εκλογιστής (Gloss.), der Schatzmeister, Rendant, Corp. inscr. Lat. 8, 9020 u. 90689699. – II) der Untersucher, Tert. adv. Marc. 4, 17.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
DISPUNCTOR in vett. Glossis — Donator. Quae, n. commoda militiae Solatia Impp. in Cod. Iustinian. etiam puncta dixit Cod. de adv. div. Iud. Inde Adpunctari vulgo Gallis, cui salarium constitutum est, dicitur, et dispungere donare est, Salmas. ad Spartian. in Hadar. Sic… … Hofmann J. Lexicon universale
DISP — Dis Inferis sacrum Publi, dispensator, dispensatore, dispensatori, dispensatoris, dispunctor … Abbreviations in Latin Inscriptions