disputator

disputator

disputātor, ōris, m. (disputo), der Disputierer, Denker (sofern er seine Gedanken ausspricht u. mit Gründen unterstützt), Cic. de off. 1, 3. Cassiod. var. 2, 3, 4: dah. der Verfechter einer Meinung (Sache) mit Gründen, Val. Max. 8, 12 in. – Ggstz. dictor (der Redner), Augustin. c. Crescon. Donat. 1. § 20.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Disputator — Dis|pu|ta|tor, der; s, ...oren [lat. disputator]: jmd., der an einer Disputation teilnimmt: der Gesprächsleiter versuchte vergeblich den Streit zwischen den en zu schlichten …   Universal-Lexikon

  • Disputator — Dis|pu|ta|tor der; s, ...oren <aus lat. disputator »Teilnehmer an einem Disput; wissenschaftlicher Forscher od. Denker«> svw. ↑Disputant …   Das große Fremdwörterbuch

  • disputator — …   Useful english dictionary

  • disputador — (Del lat. disputator.) ► adjetivo/ sustantivo Que disputa o gusta de disputar. * * * disputador, a adj. y n. Que disputa. * * * disputador, ra. (Del lat. disputātor, ōris). adj. Que disputa. U. t. c. s. || 2. Que tiene el vicio de disputar. U. t …   Enciclopedia Universal

  • Gregor Breitkopf — (* um 1472 in Konitz in Polnisch Preußen; † 20. Januar 1529[1] in Leipzig, auch Bredekoph, Brethekopf, Gregorius Bredekopf, Gregorius Laticephalus (de Konitz) und Gregorius Prutenus genannt, war ein deutscher Humanist. Breitkopf besuchte seit… …   Deutsch Wikipedia

  • Disputatorin — Dis|pu|ta|to|rin, die; , nen: w. Form zu ↑Disputator …   Universal-Lexikon

  • LOGOTHETA — Graece Λογοθέτης, in Gloss. Gr. Lat. Ratiocinator, discussor, disputator, qui rationes accepti et depensi expendit ac discutit; dictus est apud Procop. de Bello Goth. l. 3. c. 1. et 21. magistratus Aulae CPolitanae non unius generis. Duplices… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PIERIUS — I. PIERIUS Presbyter Alexandrinus, sub Diocletiano Imperatore et Theone Episcopo floruit. Eloquens disputator, contionator insignis, propterea parvus Origenes dictus. Scripsit 12. libros de Ecclesiae priscis ceremoniis, sed Spiritum Sanctum,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SANDERSON Robertus — Anglus, acer et solidus disputator, Episcopus Lincolniensis a Carolo II. Rege post reditum, ob fidem eius inconcussam, creatus est, postquam in Academia Oxoniensi Theologicâ Professione aliquamdiu defunctus, sed a Parlamentariis illâ exutus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VITAKERUS Guilielmus — Theologus Anglus eloquen tissimus et longe doctissimus, in Academia Cantabrigiensi Professor. Acutissimus contra Latinos disputator suô tempore habitus, refutavit vustum Bellarmini opus, antequam id totum in lucem prodiisset: graviter in vectus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • диспутатор — (лат. disputator) човек што диспутира, што расправа, што се препира за нешто …   Macedonian dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”