dissimulo

dissimulo

dis-simulo (dis-similo), āvī, ātum, āre, eig. »unähnlich machen«; dah. I) unkenntlich machen, verstecken, verbergen, canae capillos dissimulant plumae, Ov.: tauro dissimulante deum, Ov.: nec se dissimulat, und er nimmt keine andere Gestalt an, Ov.: Achilles veste virum longā dissimulatus erat, hatte den Mann (sich als Mann) unter dem langen Frauengewande versteckt, Ov. – II) »so tun od. reden, als ob etwas nicht sei, was ist«, A) = etwas vorsätzlich verhehlen, verbergen, verleugnen, verheimlichen, verschweigen, sich nicht merken lassen, alqd, Cic. u. Liv.: alqd silentio, Cic.: nomen suum, das Inkognito beobachten, Ov.: dissimulata deam, ihre Gottheit verbergend, Ov.: de coniuratione, Sall. – diss. m. folg. Acc. u. Infin., Plaut. Poen. prol. 112 u. most. 1071. Cic. I. Verr. 21: non (neque, numquam, haud) diss. mit folg. Acc. u. Infin., Cic. de dom. 121; Planc. 77. Quint. 10, 3, 14. Suet. Galb. 19, 1: m. folg. indir. Fragesatz, arma parent et quae rebus sit causa movendis, dissimulent, Verg.: quid ipse sim secutus, promam, nec umquam dissimulavi, Quint. – dissimulans, quis esset, inkognito, Capit. – mit folg. quasi, dissimulabo hos quasi non videam neque esse hic etiamdum sciam, Plaut. mil. 992. – m. folg. ut u. Konj., nec ut emat melius, nec ut vendat, quicquam simulabit aut dissimulabit vir bonus, Cic. de off. 3, 61; vgl. Cic. ep. 10, 8, 4. – non diss. m. folg. quin u. Konj., me pervagatissimus ille versus dissimulare non sinit quin delecter, Cic. or. 147: dissimulari non posse ait, quin paria et dissimilia non sint etc., Gell. 6 (7), 3, 40. – absol. = sich nichts merken lassen, sich verstellen, den Schalk spielen, Caes. u.a.: desine dissimulare, Tibull.: non dissimulat, er macht kein Hehl aus der Sache, Cic.: dissimulandi causā, um seine Entwürfe damit zu verhüllen, Sall.: ex dissimulato, unvermerkt, zB. aiebat non esse occulte nec ex diss. blandiendum, Sen. nat. qu. 4. praef. § 5: ex male diss. agebat aemulum, nicht unvermerkt genug, Vell. 2, 109, 2. – B) übh. übergehen, nicht berücksichtigen, a) absichtlich übersehen, übergehen, ignorieren, unberücksichtigt lassen, vernachlässigen, consonantes, nicht aussprechen, Quint.: Acilia sine absolutione, sine supplicio dissimulata, Tac.: dissimulare consulatum alcis (jmds. Ernennung zum Konsul), Tac.: conscientiā belli Sacrovir diu dissimulatus, victoria per avaritiam foedata et uxor Sosia arguebantur, man machte ihm zum Vorwurf das lange Vernachlässigen der Empörung des S., obwohl er Mitwisser gewesen usw., Tac. – b) aus Fahrlässigkeit unbeachtet lassen, vernachlässigen, damnosam curationem, Veget. mul. 1. prol. 5: plerumque ab eis docendis... male dissimulatur, man vernachlässigt, verabsäumt es, sie zu usw., Augustin. de civ. dei 1, 9, 1. p. 14, 27 D.2


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • dissímulo — s. m. Dissimulação …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • ДИССИМУЛИРОВАТЬ — ДИССИМУЛИРОВАТЬ, диссимулирую, диссимулируешь, совер. и несовер., что (от лат. dissimulo) (книжн.). Притворно скрыть (скрывать) что нибудь. || То же применительно к болезни (мед.). Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935 1940 …   Толковый словарь Ушакова

  • диссимулировать — диссимулирую, диссимулируешь, сов. и несов., что [от латин. dissimulo] (книжн.). Притворно скрыть (скрывать) что н. || То же применительно к болезни (мед.). Большой словарь иностранных слов. Издательство «ИДДК», 2007 …   Словарь иностранных слов русского языка

  • dissimulation — Concealment of the truth about a situation, especially about a state of health or during a mental status examination, as by a malingerer or someone with a factitious disorder. [L. dissimulatio, fr. dissimulo, to feign, fr. dis, apart, + simillis …   Medical dictionary

  • dissimulare — dis·si·mu·là·re v.tr. (io dissìmulo) 1. CO tener nascosto, alterando la verità: dissimulare le reali intenzioni; non manifestare: dissimulare la rabbia | ass., fingere: sa dissimulare molto bene Sinonimi: camuffare, mascherare, nascondere,… …   Dizionario italiano

  • dissimularsi — dis·si·mu·làr·si v.pronom.intr. (io mi dissìmulo) BU nascondersi, celarsi | chiudersi in sé, non aprirsi sinceramente Contrari: smascherarsi …   Dizionario italiano

  • dissimulare — {{hw}}{{dissimulare}}{{/hw}}v. tr.  (io dissimulo ) 1 Nascondere o mascherare qualità, difetti, sentimenti sotto diversa apparenza; CONFR. Simulare. 2 (assol.) Celare le proprie intenzioni: ha imparato a –d; SIN. Fingere …   Enciclopedia di italiano

  • dissimulare — v. tr. [dal lat. dissimulare, propr. rendere dissimile ] (io dissìmulo, ecc.). 1. [nascondere il proprio pensiero, o i sentimenti, perfino fingendo il contrario, in modo che altri non se ne accorga: d. l odio ] ▶◀ celare, mascherare, mimetizzare …   Enciclopedia Italiana

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”