affligo

affligo

af-flīgo (ad-flīgo), flīxī, flīctum, ere, I) jmd. od. etw. an etw. hinschlagen, anschlagen, gewaltsam werfen, schmettern, A) im allg., m. ad u. Akk. od. m. bl. Dat., alqm ad terram, Plaut., od. terrae, Ov.: alcis imaginem solo, Tac.: vasa parietibus, Liv.: caput saxo, Tac.: navem undae, aufprallen lassen, Liv.: im Passiv m. locat., infantes suos afflictos humi in ora militum adversa miserunt, Flor. 4, 12, 5. – poet., oscula (labellis), daraufheften, Lucr. 4, 1073 (1081). – im Bilde, neque tuas rationes ad eos scopulos appulisses, ad quos Titii afflictam navem... videres, angeschleudert, Cic. Rab. perd. 25. – übtr., se affligere, sich abgrämen, abhärmen, Cic. de div. 2, 6. – B) prägn., zu Boden schlagen, -werfen, um- od. niederwerfen, -stürzen, niederreißen, im Passiv = zu Boden stürzen, niederstürzen, hinabstürzen, 1) eig.: arborem, Caes.: statuam, monumentum, Cic.: infestantes afflixit et ad terram dedit, Suet.: equi virique afflicti (in der Schlacht), Sall.: cedo manum; nolo equidem te affligi, Plaut.: vertice intorti affligebantur, Liv.: qui supersteterant (scalis), afflicti sunt, Sall.: nec, qui paulum titubassent, haerere afflicti vestigio suo, Liv.: neque si (alces) quo afflictae casu ceciderint, erigere sese possunt, Caes. – 2) übtr.: ubi Mars communis et victum saepe erigeret (aufrichte) et affligeret (niederwerfe) victorem, Liv. 28, 19, 11. – II) anschlagen = beschädigen, verletzen, übel zurichten, 1) eig.: fusti caput alcis, Tac.: ferro saxo aliis telis affligebantur capita, Sall. fr.: lapsu equi afflictus, Tac.: afflicti alvos (am B.) undarum vi, Sall. hist. fr. 3, 24 (25): naves, quae gravissime afflictae erant, beschädigt, leck geworden, Caes. – im Bilde, cum prospero flatu eius (fortunae) utimur, ad exitus pervehimur optatos, et, cum reflavit, affligimur, so erhalten wir ein Leck, scheitern wir, Cic. de off. 2, 19. – 2) übtr.: a) beschädigen = übel zurichten, hart mitnehmen od. heimsuchen, niederdrücken, -beugen, demütigen, schwächen, stürzen, barbaria, quam afflixerat, Cic.: vastatione, dein proelio afflixit opes hostium, Liv.: non vitium nostrum, sed virtus nostra nos afflixit, hat mich ins Elend gebracht, Cic.: fames affligebat hostes, suchte heim, Tac.: equestrem ordinem, ihm großen Eintrag tun, Cic.: vastatione opes hostium, Liv.: mors, quae tantum potuit, ut omnes cives suos perdiderit et afflixerit, ein verderblicher Schlag war für alle usw., Cic.: Corsicam prope afflixit Decumi Pacarii temeritas, wäre für K. fast verderblich geworden, Tac.: non plane me enervavit nec afflixit senectus, hat mich zu Boden gedrückt, Cic.: rem augere (heben) laudando, vituperando rursus affligere (wieder sinken machen), Cic.: causam susceptam (absichtlich fallen lassen, preisgeben [= praevaricari], Cic.: tum me di omnes male afflixint, Fronto ad M. Caes. 3, 3. p. 42, 7 N. – u. im Passiv, vectigalia bellis affliguntur, leiden durch die Kr., Cic.: uno genere morbi affligi, Cic.: afflictam civitatem pestilentiā esse, Liv.: quo vulnere afflictus, Curt.: quorum scelere religiones tum prostratae afflictaeque sunt, die R. mit Füßen getreten u. mißhandelt worden ist, Cic.: mutatione bonorum affligi, vom Verlust seiner G. betroffen worden, Amm.: Partiz. subst., Romani victis afflictisque universis ipsi exarmati quam integri universis civitatem dare maluerunt, Vell. – b) das Gemüt od. jmd. in Bestürzung-, in Betrübnis setzen, niederbeugen, niederschlagen, jmdm. das Herz schwer machen (Ggstz. levare), alqm, Cic.: animos affligere et debilitare metu, Cic.: amissi eius desiderio vehementer afflictus est, Curt. – c) den Sitten wehtun, sie verschlimmern, verschlechtern, Asia donata multo gravius afflixit mores, Plin.: illae opes atque divitiae afflixere saeculi mores, Flor. – / Archaist. afflixint = afflixerint, Fronto ad M. Caes. 3, 3. p. 42, 7 N. – parag. Infin. Präs. Pass. adfligier, Ser. Samm. 832 (826).


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • ՆԵՂԵՄ — (եցի.) NBH 2 0411 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 12c, 13c ն. θλίβω, ἑκθλίβω, προθλίβω, συνθλίβω affligo, affligo, premo, opprimo, vexo եւ comprimo, constringo եւ այլն. Նեղացուցանել. տառապեցուցանել. չարչարել. վշտագնել. տագնապել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • GELA — Fazello Alicata, celebris urbs Siciliae ad amnem cognom. Eam Rhodii, Antiphemo, et Cretenses, Etimo duce, communi operâ condidêrunt An. 45. post Syracusas. Hinc pop. Gelenses, Cic. Gelani, Plin. l. 3. c. 8. Geloi Virg. Aeu. l. 3. v. 701. Apud… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ԿՍԿԾԵՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 1 1129 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 10c, 12c ն. δάκνω, δακνάζω, ὐπονύσσω mordeo, pungo, stimulos subdo, vellico, affligo καταψάω defrico. Տալ կսկիծ մարմնոյ կամ սրտի. կծանել. կիզուլ. խայթել. մորմոքեցուցանել. կիզուլ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՃՄԼԵՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 2 0181 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 10c, 11c, 12c ն. συντρίβω, συνθλάω contero, affligo ἑκπλίσσω excutio, opprimo. Նոյն ընդ վ. (=ՃՄԼԵՄ) որպէս Տալ ճմլիլ սրտի. մորմոքեցուցանել. գալարեցուցանել զաղիս. վրդովել. սիրտը… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՆԵՂ — (ոյ կամ ի.) NBH 2 0410 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 13c, 14c, 18c ա. στενός angustus τεθλιμένος pressus. իբր Նուաղ կամ սեղմ, նուազ ʼի լայնութենէ. անձուկ. բարակ. ... *Նեղ տեղի: Տեղիս նեղ է մեզ: Ջրհոր նեղ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՉԱՐՉԱՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0572 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 12c ն. κακόω, κακουχέω, βασανίζω malis afficio, male tracto, affligo, crucio. կր. πάσχω patior κακοπαθέω mala patior πονέω laboro ὁδυνάομαι dolore afficior . Չարիս եւ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՎՇՏԱՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 2 0830 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 11c ն. ταπεινόω humilio κολάζω punio ἁποθλύβω , κακόω, συντρίβω affligo եւն. Տալ վիշտս ինչ. նեղել. տառապեցուցանել. վնասել. բուռն առնել. անհանգիստ առնել. չարչրկել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՎՏԱՆԳԵՄ — (եցի.) NBH 2 0832 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 14c ն. ՎՏԱՆԳԵՄ կամ ՎՏԱՆԿԵՄ ՎՏԱՆԳԻՄ ՎՏԱՆԿԻՄ θλίβω, ἑκθλίβω, ομαι vexo, affligo, or πονέω, τρύχομαι, ὁδυνόομαι laboro, fatigor, doleo եւ այլն. Ի վտանգ արկանել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՏԱՆՋԵՄ — (եցի.) NBH 2 0844 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 14c ն. βασανίζω crucio, affligo, torqueo δέρω excorio. Խոշտանգել. չարչարել. ցաւս եւ հարուածս ʼի վերայ հասուցանել. չարչրկել, պատժել. ... *Տանջեցեր զհակառակորդսն: Զայն …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՏԱՌԱՊԵՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 2 0847 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c ն. ταλαιπωρέω in aerumnas ac miserias injicio, affligo ταπεινόω humilio ἑκπιέζω opprimo κατατείνω distendo, vexo. Տալ տառապիլ. նեղել. ճնշել. նկուն առնել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”