- domicoenium
domicoenium, s. domicēnium.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
domicoenium, s. domicēnium.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
DOMICOENIUM — triste Romanis habitum. Mart. l. 5. Epigr. 79. cuius epigraphe ad Turanium. Si tristi domicoenio laboras, Turani; potes esurire mecum. Nempe non pauperibus solum, sed et ditibus; ut qui domi inter familiares suos minus voluptatis caperent, quam… … Hofmann J. Lexicon universale