- dominicarius
dominicārius, iī, m. (dominica, sc. dies), am Sonntag tätig, sonntäglich (Ggstz. cotidianus), tentator, Augustin. epist. 36, 21.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
dominicārius, iī, m. (dominica, sc. dies), am Sonntag tätig, sonntäglich (Ggstz. cotidianus), tentator, Augustin. epist. 36, 21.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.