ducator

ducator

ducātor, ōris, m. (*ducāre), der Führer, a) der Schiffsführer, Ulp. dig. 9, 2, 29. § 4 M. – b) der Anführer, Feldherr, Tert. adv. Iud. 13. Itala (Taurin.) Matth. 2, 6. Ps. Augustin. serm. app. 150, 1 u. Gloss. Vgl. Roensch, Collect. phil. p. 23.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • -άτορας — κατάλ. αρσ. ουσιαστικών της μεσαιωνικής και κυρίως της νέας Ελληνικής με μικρή παραγωγικότητα. Η κατάλ. αυτή συνάπτεται τόσο με ουσιαστικά (πρβλ. άλογο αλογάτορας, μαγαζί μαγαζάτορας, αποστολή αποστολάτορας, παιγνίδι παιγνιδάτορας, νοίκι… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”