- duitor
duitor (Imperat. Pass. v. do), altlat. = dator, XII Tabb. b. Plin. 21, 7 ed. Sill. u. Detl. (Jan duitur = datur); s. 1. dō /.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
duitor (Imperat. Pass. v. do), altlat. = dator, XII Tabb. b. Plin. 21, 7 ed. Sill. u. Detl. (Jan duitur = datur); s. 1. dō /.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
milostivnic — MILOSTÍVNIC adj. v. bun, îndurător, îngă duitor, milos, milostiv. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … Dicționar Român
milosârdnic — adj. v. bun, îndurător, îngă duitor, milos, milostiv. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … Dicționar Român
mizericordos — MIZERICORDÓS adj. v. bun, îndurător, îngă duitor, milos, milostiv. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … Dicționar Român
răbdător — RĂBDĂTÓR, OÁRE, răbdători, oare, adj. 1. Care suportă cu tărie (şi fără împotrivire) neplăceri fizice sau morale. ♦ (Despre lucruri) Rezistent, durabil. 2. Perseverent, stăruitor, tenace. – Răbda + suf. ător. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007.… … Dicționar Român