- dulcitudo
dulcitūdo, dinis, f. (dulcis), die Süßigkeit, I) eig., Cic. de or. 3, 99 u. 161: Nili, Spart. Pesc. 7, 7. – II) übtr.: A) die Annehmlichkeit, d. usurarum, Ulp. dig. 42, 8, 10. § 10. – B) die Zärtlichkeit, Corp. inscr. Lat. 6, 11082 u. 13017.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.