- duplicitas
duplicitās, ātis, f. (duplex), I) das doppelte Vorhandensein, die doppelte Anzahl, aurium, Lact. de opif. dei 8, 6: narium, ibid. 10, 8. – II) übtr.: a) die Zweideutigkeit, Augustin. de serm. dom. 2, 14, 48 extr. – b) die Doppelzüngigkeit, Arglist, diaboli, Augustin. quaest. evang. 2. qu. 31.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.