- eructuo
ēructuo, āvī, āre, Nbf. v. eructo bei Augustin. serm. 113, 2 u. 5; 119, 2 u.a. Eccl. Vgl. Rönsch Itala p. 362 u. 467.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
ēructuo, āvī, āre, Nbf. v. eructo bei Augustin. serm. 113, 2 u. 5; 119, 2 u.a. Eccl. Vgl. Rönsch Itala p. 362 u. 467.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.