exitus

exitus

exitus, ūs, m. (exeo), das Herausgehen, der Ausgang, griech. εξοδος, I) eig. u. meton.: A) eig.: α) der Pers.: reditum mihi gloriosum iniuria tua dedit, non exitum calamitosum, Cic.: omni exitu et pabulatione interclusi, Caes.: m. ab u. Abl., ne exitus inclusis ab urbe esset, Liv. 38, 4, 6. – Plur., singulorum hominum occultos exitus asservare, Caes. – β) lebl. Ggstde.: exitus introitusque elementis redditus, Lucr.: ex. faustus (classis), Abfahrt, Lucr.: fit liber minus exitus amni, Ausfluß, Lucr.: septem exitus Istri, Val. Flacc.: (tibiae) recto exitu graviorem spiritum reddunt, Quint. – B) meton., der Ausgang, als Ort, aedificii, Nep.: quod (posticum) devium maximi atque occultissimi exitus erat, Liv.: ex. paludis, Mündung, Plin.: exitus cibi, After, Plin. – Plur., septem exitus ex domo fecerat, Liv. – II) übtr.: A) im allg.: quae plurimos exitus dant ad eiusmodi digressionem, die die meiste Veranlassung zu solchen Ausschweifungen (in der Rede) darbieten, Cic. de or. 2, 312. – cum exitus (Auskunft, Aufschluß) ab utroque datur conturbato errantique regi, Cic. de fin. 5, 63. – B) insbes.: 1) der Ausgang = das Ende, Ziel, a) im allg.: ex. orationis (Ggstz. principium), Cic.: adducta ad exitum quaestio est, Cic.: exitum alci rei imponere, Liv. – quae (fuga) ipsa exitum non habebat, zu keinem Ziele führte, Cic. – hic fuit oppugnationis exitus, Caes.: in exitu est meus consulatus, Cic.: in exitu iam annus erat, Liv.: exitu superioris anni, Liv. – ex. vitae, Nep., mortis, Dict., ex. vitae mortisque, Vell. (vgl. Deder. Dict. 4, 15). – exitum (ein Grab) facere alci, Corp. inscr. Lat. 8, 1213. – verba, quae casus habent in exitu similes, Varro LL. – Plur., causae rerum atque exitus, Cic.: perditae civitates hos solent exitus exitiales habere, letzte Stadien, die zum Untergang führen, Cic.: tristes exitus habere, Cic.: habent exitus aut in a aut in e, Varro LL. – b) insbes.: α) wie εξοδος, der Ausgang = letzte Teil einer Tragödie, die Katastrophe, mimi, fabulae, Cic. Cael. 65: ut tragici poëtae, cum explicare argumenti exitum non potestis, gleichs. den Knoten des Stückes nicht lösen könnt, Cic. de nat. deor. 1, 53. – β) prägn., das Ende = das Lebensende, Seiani, Plin.: avunculi, Plin. ep.: humanus, Cic. – Plur., nonnumquam bonos exitus habent boni, Cic. – 2) wie εξοδος, der Endpunkt, die Schlußerklärung, das Resultat, worauf eine Rede, eine Beratung usw. hinausläuft, exitus fuit orationis, Caes.: ut nullus exitus imponeretur sermonibus, sodaß man immer noch zu keinem Endpunkte (Resultate) kommen konnte, Liv.: disceptatio sine exitu fuit, Liv. – 3) der Ausgang = der Erfolg, das Resultat, das Schicksal, das etwas hat, eventus atque ex. rerum, Cic.: ex. futuri temporis, Hor.: Cottae consilium quem haberet exitum, Caes.: cum esset incertus exitus et anceps fortuna belli, Cic. – Plur., haec omnia meliores exitus habebunt, Cic. – Sprichw., exitus acta probat, Ov. her. 2, 85.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • exitus — s.n. (livr.) Moarte, sfârşit. – cuv. lat. Trimis de claudia, 17.06.2004. Sursa: DEX 98  ÉXITUS s. v. decedare, deces, dispariţie, moarte, pieire, prăpădire, răposare, sfârşit, stingere, sucombare. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … …   Dicționar Român

  • Exitus — Saltar a navegación, búsqueda Exitus es un término latino significa «salida» y se emplea en medicina como simplificación de la expresión más correcta Exitus Letalis, que literalmente significa «salida mortal» o «salida que causa la muerte» o más… …   Wikipedia Español

  • Exitus — Sm Tod per. Wortschatz fach. (19. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. exitus, eigentlich Herausgehen, Ausgang , zu l. exīre (exitum) weggehen , zu l. īre gehen und l. ex .    Ebenso ne. exit. Zu den Präfigierungen von l. īre gehen gehören als tu… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Exitus — Exitus,der:⇨Tod(1) Exitus→Tod …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • Exĭtus — (lat.), Ausgang, Ende …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • exitus — index egress, end (termination), event, outlet, result Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Exitus — Ableben; Sterben; Lebensende; Abschied; Tod * * * Ẹx|i|tus 〈m.; ; unz.〉 Tod, Todesfall [lat., „Ausgang“] * * * Ẹxi|tus, der; [lat. exitus, eigtl. = das Herausgehen, Ausgang] (Med.): Tod. * * * Ẹxitus   [lateinisch, eigentlich »das Herausgehen« …   Universal-Lexikon

  • exitus — An exit or outlet; death. [L. fr. ex eo, pp. itus, to go out] * * * ex·i·tus ek sət əs n, pl exitus DEATH esp fatal termination of a disease …   Medical dictionary

  • Exitus — Muerte (del latín salida). La expresión completa es exitus letalis …   Diccionario de siglas médicas y otras abreviaturas

  • Exitus — Ẹx|itus [aus gleichbed. lat. exitus] m; : 1) Ausgang (allg. u. anatomisch). 2) Tod. Ẹx|itus in ta̱bula: Tod auf dem Operationstisch. Ẹx|itus leta̱lis: tödlicher Ausgang (eines Krankheitsfalles od. eines Unfalles). Ẹx|itus pẹlvis: unterer… …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Exitus — Exi|tus der; <aus lat. exitus »Ausgang, (Lebens)ende« zu exire »herausgehen«>: 1. Tod, tödlicher Ausgang eines Krankheitsfalles od. Unfalls (Med.). 2. Ausgang (Anat.) …   Das große Fremdwörterbuch

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”