- fractus [1]
1. frāctus, a, um, PAdi. (v. frango), kraftlos, a) übh. schwach, matt, animus, Cic.: pronuntiatio, Plin. ep.: murmur soni, dumpf, Tac.: quid est tam fractum, tam minutum? Cic.; vgl. corruptum et omnibus vitiis fractum dicendi genus, gleichs. brüchig, Quint. – fractior spes, entmutigter, Cic. de amic. 59. – poet. m. folg. Genet., fractus opum, geschwächt betreffs seiner Macht, Sil. 13, 876. – b) weichlich, weibisch, unmännlich, vox, Iuven.: gressus, Petron.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.