freno

freno

frēno, āvī, ātum, āre (frenum), I) zäumen, aufzäumen, equos, Hirt. b. G. u. Verg. – prägn., acies frenata, Reiterei (Ggstz. acies pedestris), Sil.: equites frenati, mit aufgezäumten Rossen (Ggstz. equ, infrenati), Auct. bell. Afr. u. Liv. – II) übtr., im Zaume halten, a) = lenken, leiten, regieren, iustitiā gentes superbas, Verg. Aen. 1, 523: qualibus orbem moribus frenet, Claud. de cons. Stil. 2, 2: Haemoniam primis Pelias frenabat ab annis, Val. Flacc. 1, 22. – b) zügeln, bezähmen, bändigen, hemmen, zurückhalten, α) leb. Objj.: subito turbine agmina iam procurrentia, Sil. 9, 418: regina, frena temet et siste impetum, Sen. Agam. 204: ne quis timore frenari eos dicere possit, quominus de eo libere querantur, Liv. 26, 29, 7. – β) lebl. Objj.: αα) konkr.: cursus aquarum (v. Eis), Verg.: demersis navibus claustra maris, Liv.: luctantes ventos vinclis et carcere (v. Äolus), Verg.: frenatam tot malis linguam resolvere, Plin. pan. – ββ) abstr.: alcis furores, Cic.: voluptates temperantiā, Liv.: exigua cum materia frenaret impetum, Phaedr. – c) lenken, richten, huc et illuc mollia ora (cervi) capistris, Ov. met. 10, 125. – / parag. Infin. Präs. Pass. frenarier, Prud. psych. 191.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • freno — sustantivo masculino 1. Área: mecánica Dispositivo de una máquina o de un motor que sirve para disminuir su velocidad o para detenerlo: freno de mano. frenos de disco Dispositivo de frenado que comprende principalmente un disco sobre el que se… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • freno — (Del lat. frēnum). 1. m. Mecanismo que sirve en las máquinas y carruajes para moderar o detener el movimiento. 2. Instrumento de hierro que se compone de embocadura, camas y barbada, y sirve para sujetar y gobernar las caballerías. 3. Sujeción… …   Diccionario de la lengua española

  • freno — / freno/ s.m. [lat. frenum, dal tema di frendĕre digrignare i denti ]. 1. (equit.) [parte dei finimenti che si mette in bocca al cavallo e a cui s attaccano le redini per reggerlo e guidarlo] ▶◀ morso. 2. (mecc.) [dispositivo capace di… …   Enciclopedia Italiana

  • freno- — Elemento prefijo del gr. «phrḗn, phrenós», inteligencia …   Enciclopedia Universal

  • freno- — {{hw}}{{freno }}{{/hw}} primo elemento: in parole composte della terminologia medica significa ‘mente’: frenologia, frenopatia …   Enciclopedia di italiano

  • freno- — elem. de comp. Exprime a noção de faculdade mental (ex.: frenopatia).   ‣ Etimologia: grego phrén, enós, diafragma, coração, espírito, vontade …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • freno- — DEFINICIJA u prvom dijelu riječi znači mišljenje, duša, svijest, onaj koji se odnosi na svijest, mišljenje, duševni život [frenologija] ETIMOLOGIJA grč. phreno ; phrḗn <G phreós>: ošit; duša, srce, mišljenje, svijest …   Hrvatski jezični portal

  • freno — (Del lat. frenum.) ► sustantivo masculino 1 MECÁNICA Mecanismo que sirve para disminuir la velocidad o detener un sistema mecánico dotado de movimiento: ■ hay que revisar los frenos del coche antes de salir de viaje. 2 MECÁNICA Pedal o palanca… …   Enciclopedia Universal

  • Freno — Para otros usos de este término, véase Freno (desambiguación). Freno de disco de una motocicleta …   Wikipedia Español

  • freno — fré·no, frè·no s.m. AU 1. morso costituito da una barra metallica a cui si legano le redini, che si mette in bocca al cavallo o ad altri animali per guidarli 2. dispositivo per rallentare o arrestare il moto di un veicolo, di una macchina o di… …   Dizionario italiano

  • freno — {{hw}}{{freno}}{{/hw}}o freno s. m. 1 Finimento al quale si attaccano le redini per guidare gli animali | Morso | Mordere il, rodere il –f, (fig.) essere insofferente alla disciplina | Allentare, stringere il –f, (fig.) lasciare maggiore, minore… …   Enciclopedia di italiano

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”