fumus

fumus

fūmus, ī, m. (= altind. dhūmá-h, Rauch, Dampf), der Rauch, Dampf, Qualm, Brodem, I) eig.: fumus fornacis, Vulg.: fumus taedae, Apul.: fumus ganearum, Cic.: fumo excruciari, Cic.: fumum concipere, Vitr.: significationem per castella fumo facere, Caes.: fumo dare signum, Liv.: fumo significare m. folg. Acc. u. Infin., Liv. 21, 27, 7 u. 32, 12, 1: ut fumo atque ignibus significabatur, Caes. b. G. 2, 7, 4. – Plur., fumi incendiorum procul videbantur, Caes.: ex aris ardentibus nidorem consectatur et fumos, Arnob.: quae tenuem exhalat nebulam fumosque volucres, Verg. (u. so oft bei Dichtern, s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 625). – im scherzh. Doppelsinn, Ph. Vah! oculi dolent. Ad. Quor? Ph. Quia fumus molestus est, Rauch u. (bildl.) dummes Geschwätz, Unsinn (wie καπνός), Plaut. most. 890 sq. -sprichw., α) vendere fumum od. fumos, Rauch (Dunst) verkaufen, d.i. Wind machen, mit leeren Vorspiegelungen (Versprechungen) abspeisen, Apul. apol. 60 extr. Mart. 4, 5, 7. Lampr. Alex. Sev. 36. § 2 u. 3: so auch alci vendere alqd per fumum od. fumis, jmdm. mit etw. Wind vormachen, Capit. Anton. Pius 11, 1. Lampr. Heliog. 10, 3: u. fumum (Dunst, Wind) vendere de alqo, Lampr. Alex. Sev. 23, 8. – β) ire tendebat de fumo ad flammam, aus dem Regen in die Traufe, Amm. 14, 11, 12: so auch (tradi) de fumo (ut aiunt) in flammam, Amm. 28, 1, 26. – γ) semper flamma fumo est proxima; fumo comburi nil potest, flammā potest, selbst die geringste Annäherung an das Unrecht führt zum Laster, Plaut. Curc. 53. – δ) vertere omne in fumum et cinerem, in Rauch aufgehen lassen = durchbringen, Hor. ep. 1, 15, 39. – II) meton.: fumi Massiliae, in Rauch aufbewahrter massilischer Wein, Mart. 14, 118, 1.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • FUMUS — an ex furvo, quod nigrum, an ex Graec. θῦμα, θύημα, suffimentum, an ex Hebr. afflavit? flammae index est, e quo non minus futurorum scientiam sibi Vett. fingere studebant, ac ex ipsa flamma; Clarus enim et caelum petens felicitatem, densus et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • fumus boni iuris — fù·mus bò·ni iù·ris loc.s.m.inv., lat. TS dir. il probabile buon fondamento giuridico di una pretesa {{line}} {{/line}} ETIMO: lat. fumus boni iuris propr. fumo di buon diritto …   Dizionario italiano

  • fumus persecutionis — fù·mus per·se·cu·tiò·nis loc.s.m.inv., lat. BU possibile esistenza di una volontà persecutoria da parte di un organismo inquirente, degli organi di stampa o anche da parte di un terzo {{line}} {{/line}} ETIMO: lat. fumus persecutionis propr. fumo …   Dizionario italiano

  • Et fumus patriae dulcis. — См. И дым отечества нам сладок и приятен …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Mensch — 1. A verzagte Möntsch isch im Himmel nid sichar. (Bern.) – Zyro, 108. 2. Ach, Mensch, betracht , wie Gott verlacht all deinen Pracht, der in einer Nacht wird zu nichts gemacht. – Gerlach, 9. 3. Ain verkerter mensch richtet hader an vnd ain… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • FUMETERRE — Simple très populaire, déjà prescrite en cholagogue dans l’Antiquité, la fumeterre (Fumaria officinalis L.; fumariacées) renferme un alcaloïde, la fumarine, et un acide, dit acide fumarique, associés à du tanin, à des sucres, à des sels de… …   Encyclopédie Universelle

  • fumigène — [ fymiʒɛn ] adj. • 1909; lat. fumus « fumée » et gène ♦ Qui produit de la fumée. Engins, grenades, pots fumigènes, produisant d épais nuages de fumée destinés à dissimuler des mouvements de troupes, d unités navales, etc., à donner un signal de… …   Encyclopédie Universelle

  • fum — fumuri, s.n. I.1. Suspensie de particule solide într un mediu gazos, produsă în cursul arderii incomplete a materialelor combustibile (sau, artificial şi intenţionat, cu ajutorul unor substanţe chimice). ♦ Fig, Înceţoşare, tulbureală, ameţeală… …   Dicționar Român

  • Humo — (Del lat. fumus.) ► sustantivo masculino 1 FÍSICA Producto que en forma gaseosa se desprende de una combustión incompleta de la materia orgánica, compuesto de pequeñas partículas de carbón, vapor de agua y ácido carbónico. SINÓNIMO emanación gas… …   Enciclopedia Universal

  • fumagine — [ fymaʒin ] n. f. • 1845; du lat. fumus « fumée » ♦ Hortic. Maladie des plantes, caractérisée par un dépôt couleur de suie sur la tige et les feuilles. ● fumagine nom féminin (latin scientifique fumago, inis, du latin classique fumus, fumée)… …   Encyclopédie Universelle

  • fumivore — [ fymivɔr ] adj. • 1799; alchim. XVII e; lat. fumus « fumée » et vore ♦ Qui absorbe de la fumée. Appareil, foyer fumivore, ou n. m. un fumivore, destiné à absorber les fumées. Une bougie fumivore. ● fumivore adjectif et nom masculin Se dit d un… …   Encyclopédie Universelle

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”