- gemmatus
gemmātus, a, um (gemma), I) mit Augen (Knospen) versehen, Pallad. 4, 10, 2. – II) mit Edelsteinen (Juwelen, Perlen) besetzt, -geschmückt, anulus, Liv.: monilia, Ov.: potoria, Plin.: Iuppiter (Statue des J.) aureus et gemmatus, Vopisc.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.