- geniatus
geniātus, a, um (genius), heiter, freundlich, Cassiod. var. 1, 43, 4 u.a.: vultu (von G.) geniatus, Capit. Ver. 10, 6.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
geniatus
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
GENIATUS — apud Iul. Capitolin. in Vero, Fuit decorus corpore, vultu genitus, barbâ prope barbarice demissâ etc. Salmas. Gr. ὠραῖος, qui facie est venusta et geniali et plurimum gratâ, atqueve amabili. Genitus enim, inquit, venustas est et gratia,… … Hofmann J. Lexicon universale
GENIUS — Dicebatur Naturae deus apud vett. et qui omnium rerum gignendarum vim haberet, unde cuiusque rei dicebatur suus genius. Accipitur aliquando proipsa natura. Quidam ipsam animam, vel Deum, vel Spiritum esse volunt, qui mortales ad voluptatem… … Hofmann J. Lexicon universale
