- Geniculator
Geniculātor, ōris, m. (geniculus) = Engonasi (w. s.), Schol. Germanic. Arat. 207. p. 399, 21 Eyss.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
Geniculātor, ōris, m. (geniculus) = Engonasi (w. s.), Schol. Germanic. Arat. 207. p. 399, 21 Eyss.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
GENICULATOR — inter Gentilium Numina, vide supra Dii … Hofmann J. Lexicon universale
DII — ingenii ab Unius notitia exerrantis figmentum, tot fuêre apud Gentiles, quot deprehendêrunt vel usui suo, vel terrori, vel admirationi apta instrumenta; omisso Eo, qui solus horum Auctor, naturâ suâ invisibilis, per visibilia haec sua opera ipsis … Hofmann J. Lexicon universale