- glomerarius
glomerārius, iī, m. (glomero) = qui ardet glomerare manum bello (Verg. Aen. 2, 315), Sen. contr. 1, 8, 13 B. (Kießling temerarius).
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
glomerārius, iī, m. (glomero) = qui ardet glomerare manum bello (Verg. Aen. 2, 315), Sen. contr. 1, 8, 13 B. (Kießling temerarius).
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.