gyrus

gyrus

gȳrus, ī, m. (γῦρος), der Kreis, a) übh.: angustissimum habet dies gyrum, Sen.: linea in gyrum reflexa, Kreislinie, Mart. Cap.: in gyrum (ringsherum) euripo addito, Suet.: componere in gyro (ringsherum), Apic.: maeandros facere et gyros (v. Wege), Amm.: bildl., in illis dialecticae gyris atque maeandris consenescas, Gell. 16, 8, 17. – b) der in der Bewegung (bes. im Fluge, im Laufe) beschriebene Kreis, lineae in gyrum reflexae, Kreislinien, Mart. Cap.: gyrum trahere, Windungen machen, sich winden (v. der Schlange), Verg.: gyros per aëra ducere, kreisen (v. Vögeln), Ov.: flectitur in gyrum (miluus), Ov.: volat ingenti gyro (telum), Verg.: apes gyros volatu edunt, Plin.: grues gyros quosdam in decoro cursu peragunt, Plin.: redit (vulpes) in gyrum, er kehrt im Kr. zurück, Ov.: eludit (Camilla) gyro interior, Verg.: iactari volubilibus gyris (v. Frauen), Amm. – bes. in bezug auf Pferde, gyros dare, Kreiswendungen machen, die Pferde im Kreise tummeln, Verg.: in gyros ire od. gyrum carpere, im Kr. laufen (v. Pferden), Ov. u. Verg.: ebenso variare gyros, Tac.: meton., gyrum (die Bahn) pulsare equo, das Roß in der B. tummeln, Prop. 3, 14, 11. – bildl., in gyrum rationis et doctrinae duci, sich von der V. usw. leiten lassen, Cic.: ex ingenti quodam oratorem immensoque campo in exiguum gyrum (enge Laufbahn) compellere, Cic.: angustissimo gyro ingeniorum impetus refringere, das Feuer der G. in allzu enge Grenzen einengen u. dadurch erkalten machen, Plin. ep. – c) poet., v. Kreislauf der Zeit, bruma nivalem interiore diem gyro trahit, Hor.: simili gyro, in gleichem Zeitlauf, Phaedr. – / Nbf. gūrus, Catull. 66, 6 Schw.: vulg. goerus, Non. 20, 26 u. 490, 20; viell. (nach Haupt) auch Prob. app. 197, 28 (wo Keil gyrus, non girus, wie auch Apic. 8, 369 in giro).


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • gyrus — ● gyrus nom masculin (latin gyrus, circonvolution) Circonvolution cérébrale. ⇒GYRUS, subst. masc. ANAT. Circonvolution cérébrale. Fritsch et Hitzig (1870), puis (...) Ferrier (1875), (...) appliquèrent la méthode des stimulations électriques au… …   Encyclopédie Universelle

  • Gyrus — (lat.), 1) Ring, Windung; 2) Ring der Farrenkräuter, s. Befruchtungstheile der Kryptogamen: daher als Anhängesylbe gyrus, wendelig, mit Spiralwindungen; 3) Windung der Därme …   Pierer's Universal-Lexikon

  • gyrus — convolution between grooves, 1842, from L. gyrus “circle, circuit, career,” from Gk. gyros “ring, circle” (see GYRE (Cf. gyre)) …   Etymology dictionary

  • Gyrus — Gy rus (j[imac] r[u^]s), n.; pl. {Gyri} (j[imac] r[imac]). [L. See {Gyre}, n.] A convoluted ridge between grooves; a convolution; as, the gyri of the brain; the gyri of brain coral. See {Brain}. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • gyrus — término empleado en ocasiones para designar las circunvoluciones cerebrales Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 …   Diccionario médico

  • gyrus — [jī′rəs] n. pl. gyri [jī′rī΄] [ModL < L: see GYRE] Anat. a convoluted ridge or fold between fissures, or sulci, of the cortex of the brain …   English World dictionary

  • Gyrus — A gyrus (pl. gyri ) is a ridge on the cerebral cortex. It is generally surrounded by one or more sulci.Notable gyri* Fornicate gyrus * Superior frontal gyrus, lat . gyrus frontalis superior * Middle frontal gyrus, lat . gyrus frontalis medius *… …   Wikipedia

  • Gyrus — Die äußere Oberfläche der linken Gehirnhälfte Die mediale Oberfläche der linken Gehirnhälfte …   Deutsch Wikipedia

  • Gyrus — Gy̲rus [von gr. γυ̃ρος = Kreis] m; , ...ri: anatom. Bezeichnung für: Gehirnwindung, eine der wulstigen Erhebungen an der Oberfläche des Gehirns, die durch seichte Furchen getrennt sind. Gy̲rus an|gula̱ris: Windung des ↑Lobus parietalis, dem… …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • GYRUS — I. GYRUS in vet. Epigr. Septem etiam gytis claudunt certamin palmae, Quod caelum stringunt singula sorte pari: καμπτὴρ est in Citco seu καμπτὸς, qui,flexus proprie circa metam, hîc pro toto spatii decursu sumitur, ut vidimus supra. Certe in re… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • gyrus — /juy reuhs/, n., pl. gyri /juy ruy/. Anat. a convolution, esp. of the brain. [1835 45; < L gyrus; see GYRE] * * * …   Universalium

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”